Yeri ve Sınırları
    "Alucra, Giresun İli'nin güneyinde, Giresun Dağları'nın Kelkit Havzası'na yöneldiği yörededir. Doğuda Gümüşhane, güneyde Çamoluk ilçesi ile komşudur. Giresun İli'ne uzaklığı 131 km.dir. Denizden 1430 m. yükseklikte bir yayla kasabasıdır."
Alucra, doğuda Gümüşhane, Güneyde Çamoluk İlçesi, batıda Şebinkarahisar İlçesi, kuzeyde Yağlıdere ve Espiye İlçeleri ile çevrilidir.

 Yüzey Şekilleri
    Alucra arazisi arızalı ve dağlıktır. Bu sebeple tarla ziraatine elverişli toprak azdır. Yalnız merkez yerleşiminde tarıma yönelik geniş düzlükler yeralır. Güneyi 2333 m. yüksekliğindeki Bedirga Dağları, kuzey-batı tarafları Artabel Dağları'nın bulunduğu dağlar ve Sarıyer tepeleri ile çevrelenmiştir.
    Yüzey şekilleri bakımından Alucra, Karadeniz Bölgesi ile Doğu Anadolu Bölgesi arasında geçit teşkil eder. Dağların uzantısı Karadeniz'e paralel olarak sıralanmıştır. Arazi fazlası ile engebeli olup, aralarında küçük ovalar yer alır.  İlçe merkezi, Alucra bölgesinin en büyük ovasında kurulmuş olup, bu ova yerleşmeye son derece elverişli bir konumdadır.

 Akarsuları
    "Kelkit Çayı'nın her iki kolu Alucra İlçesi'inden kaynaklanmakta, komşu ilçe Şebinkarahisar'la birleşmektedir. Kelkit Çayı’nın Alucra merkezinden geçen ayağına 'Bağırsak Deresi ' adı verilir."
Alucra yöresinin diğer önemli akarsuları, Moran Deresi ve İnce Dere'dir. İnce Dere Karaağaç Mahallesi'nin aşağı kesiminde Bağırsak Deresi ile birleşirken, Moran Deresi ile Bağırsak Deresi'nin birleşmesi ise İlimsu Köyü'nde gerçekleşmektedir.

 İklimi
    Alucra yöresinin iklimi, Karadeniz ikliminin aksine kışları soğuk ve kar yağışlı, yazları sıcak ve kuraktır. Karların erimesi nisan ayının ortalarına kadar sarkıp, bahar yağışları da hazirana kadar uzamaktadır.
    İlkbaharda karların erimesi ve yağmurların başlamasına paralel olarak akarsuların debisi artış gösterir. Bu mevsimde debisi en yüksek akarsu Bağırsak deresi olduğu görülür.
    İnce Dere, suyunun tamamına yakınını Gavur Dağları'ındaki karların erimesinden alır. Yaz kuraklıından dolayı yazın (Ağustos) tamamıyla kurur.
    Bağırsak Deresi de, yazın beslenemediği için kuruma noktasına gelir.
    Moran Deresi ise,Bağırsak ve İnce Dere'ye nazaran rejimi daha düzenli olup yazın da sularını akıtmaya devam eder.
    "Yılık yağış miktarı : 560 mm³
    Ortalama sıcaklık : 18º
    Otalama soğukluk: -1º"9
Görüldüğü gibi, akarsuların debisi ve yıllık yağış miktarına bakıldığında düzensiz bir rejim görülür. Bu haliyle Alucra’nın iklimi Karadeniz'den çok, Doğu Ana Dolu'daki komşularımıza benzemektedir.

 Bitki Örtüsü Ve Ormanlar
    Alucra yöresi, bitki örtüsü bakımından yayla iklimi özelliğini taşır. Dağların kuzey yamaçları ağaçlarla kaplı iken, güney yamaçları daha sade görünüşlüdür.
    Yörenin karakteristik bitki örtüsü, ormanlar ve geniş otlaklardır. Ormanlık alanlar; merekeze yakın yerlerde çam ağaçları şeklinde olurken, Zilovacık'ı gibi daha yüksek yerlerde yerini köknar ağaçlarına bırakır. Muhtelif yerlerde hiç bir ticari değeri olmayan fındık da yetişir. İlçe merkezindeki başlıca ağaç cinsi kavak (selvi) ağacıdır. (Bkz. Resim no:1)
    Bölgenin en önemli ormanları Tohumluk, Zilovacık, Çalgan, Boyluca ve Aralıktepe ormanlarıdır.
    Yayla düzlüklerinde geniş otlaklar uzanır. Gavur Dağları eteklerindeki otlaklar, büyükbaş hayvancılık için önem arzeder.
    Ekili tarımda en fazla, tahıl yer alır. Başlıca sebebi, yağız azlığı ve yaz kuraklığıdır. Bunda, yörenin tabii su kaynakları bakımından çok yetersiz olması da etkendir. Sulanabilir alanlarda patates, fasulye, şeker pancarı, kara lahana tarımı yapılmaktadır. Meyvecilik hemen hemen hiç yoktur.

 Hayvancılık
    Önceleri halkın başlıca geçim kaynağı tarım ve hayvancılığa dayandığı için hayvan sayısı oldukça fazla idi. Şimdi ise çevre mahalle ve köylerde hane halkı, kendi ihtiyacını karşılayacak kadar hayvan yetiştirmektedir. Bu hayvanların başlıca özelliği, inek ve koyun gibi ekonomik getirisi yüksek olan hayvanlar olmasıdır.
    Son zamanlarda çevre mahallelerde ticarete yönelik küçük baş hayvancılığı gelişmeye başlamıştır. Besiciliğe dayalı büyükbaş hayvancılığı da gelişmeye başlayıp, halen Kemallı ve Karaağaç mahallelerinde 2, merkezde de 2 tane olmak üzere toplam 4 mandıra vardır.
Küçükbaş hayvancılığın başlıca yapılma sebebi, kurbanlık talebi karşılamaktır. Çeşitli köylerin yaylalarında küçükbaş hayvancılık yaygındır.
    Başlıca evcil hayvanlar: İnek, koyun, keçi, tavuk, horoz, merkep, at, köpek ve arıdır.
    Yabani hayvanlar: Kurt, domuz, tilki, tavşan, derelerde sazan balığı, derelerin ağız kısmında alabalık ve çeşitli kuş türleri vardır.